Kaplumbağa ile tavşanın hikayesini dinleyerek, okuyarak büyüdük. Hikaye bir çocuk için gerçekten etkili. Kısaca hikaye şu. Tavşan bir gün kaplumbağa gider ve onunla yarışmak istediğini söyler. Kaplumbağa yarışı kabul eder. Yarışmaya başlarlar ve tavşan yarışta çok ilerde olduğu için biraz dinlenmek ister. Tavşan dinlenmeye dalınca kaplumbağa azimle yola devam ettiği için onu geçer ve birinci olur. Hikaye özü itibari ile çok önemli mesajlar veriyor. Azmin gücünü gösteriyor, yılmadan çalışmak gerektiğini gösteriyor bunları kabul ediyorum. Ama bu hikaye daha farklı anlatılsaydı ? Mesela tavşan uyumasa ve tavşan birinci olsaydı kaplumbağa yine başarılı olmuş olmazmıydı ? Sonuçta yine azmetmiş, yine yolda bırakıp dönmemiş. Sonuna kadar zorlamış ve daha da önemlisi kendi bir kaplumbağa iken tavşanla yarışa girme cesaretini kendinde bulmuş.
Bence hayatta sonuç itibari ile başarısız olan şeylerin büyüklüğü bizi başarılı yapabilir. Yine hemen girişimcilikten örnek vermek gerekirse “dünyayı daha yaşanılır kılmak için”, “hayallerine ulaşmak için” ve “gerçekten heyecan duyduğu şeyi yapmak için” gibi gerçek sebeplerle girişimciliğe başlamış biri projesi başarısız olmuş olsa bile benim gözüm de başarılıdır. Başarısızlık korkusundan, gelecek endişesinden ve daha birçok eksiklikten dolayı kendini yok sayıp, kendine verilen yol haritasını izleyen biri 5 yılda CEO olsa bile bence başarısızdır.